Een spraakmakend modejaar De tien grootste modemomenten van 2012 volgens Georgette Koning.
TRANEN BIJ JIL SANDER
De wintershows in februari/maart brachten 1 opmerkelijke trend voort: de comeback van het broekpak. In de modebladen leverde het geweldige plaatjes op, maar echt aanslaan deed het pakje (vooralsnog) niet. In Milaan gaf Raf Simons zijn laatste werkelijk beeldschone show voor Jil Sander, en of de tranen rijkelijk vloeiden.
SIMONS/SLIMANE-BATTLE
Omdat modehuis Dior duidelijk geen bloedspoed had met een opvolger van de zielige John Galliano, speculeerde het modevolk er lange tijd lustig op los over wie de Brit zou opvolgen. Opeens floepte op 7 maart Hedi Slimane als duiveltje uit een YSL-poederdoosje als de nieuwe artistiek directeur bij Yves Saint Laurent. Op 9 april kwam Dior eindelijk met een naam: Raf Simons.
Hèhè, het modevolk kon weer verder met hun leven, of toch niet: de Simons/Slimane-battle was geboren, en het duurde nog máááánden voordat duidelijk werd wie die strijd zou winnen.
NEDERLANDSE VOGUE
Het gonsde al een tijd, en opeens lag de eerste Nederlandse Vogue-editie echt in de schappen. Het blad onderscheidt zich inmiddels van haar buitenlandse ‘zusters’ en andere Nederlandse modeglossy’s. Ik keek uit naar de eerste Vogue’s Fashion Night Out. Voor Het Parool moest ik hier een reportage over schrijven. Met scherp geslepen potlood sjeesde ik op en neer tussen de Bijenkorf, waar de aftrap plaats vond, en de PC en dan weer door naar het restaurant van het Stedelijk Museum (ijzersterke troef: op de foto met Viktor & Rolf!) en terug naar Bijenkorf. Bekaf kwam ik thuis met een vette deadline, maar de tekst vloog het toetsenbord uit. Ik kon niet anders concluderen dan dat niet alleen Amsterdammers maar ook nieuwsgierigen van ver buiten de stad zich hadden vermaakt met van alles en nog wat over mode.
HULDE VOOR H&M
2012 kende veel samenwerkingen. In januari dit jaar prolongeerde H&M de samenwerking met Versace (ach leuk toch), daarna onthulden de Zweden de Anna Dello Russo voor H&M accessoirecollectie (ook erg vermakelijk) en vervolgens kwam de grootste verrassing: Maison Martin Margiela voor H&M. De accessoires waren geweldig, en verder hulde voor zo’n gewaagde keuze.
Zelf was ik het meest onder indruk van de amourette van Louis Vuitton met Yayoi Kusama. Jammer dat het pretentieloze design met gestippelde brillen, schoenen en tassen nogal duur was. Een feest voor het oog was het zeker.
MODEDODE
Anna Piaggi blies eind juli op haar 81-ste haar laatste adem uit. Het Italiaanse ‘wandelende museum’ maakte vanaf 1988 de toonaangevende “D.P. Doppie Pagine di Anna Piaggi” voor de Italiaanse Vogue, interessante trendreportages, waarin Piaggi met beeld en tekst verbanden legde tussen mode, historie en kunst. In 2006 beloonde het Londense Victoria & Albert Museum haar met de geweldige expositie Fashion-ology. Hoe groot haar modepassie was, bewees een lijst bezittingen, waaronder “923 hoeden, 2865 jurken, 399 jasjes, 6347 tijdschriften, én een 1 Olivetti schrijfmachine”. Ondanks de opkomst van computers bleef Piaggi tikken op een knalrode Olivetti Valentine S typemachine, een ontwerp van Ettore Sottsass.
Wat kleedstijl betreft is Anna Piaggi onnavolgbaar, haar vermogen om van oude en nieuwe kleding een spektakel te maken dat tegelijk een modestatement was, iets dat niemand haar zal nadoen.
BEJAARDE REL
Van bedenkelijk niveau was in oktober de journalistieke catwalkrel tussen Cathy Horyn en Hedi Slimane. Slimane wilde haar dankzij een akkefietje uit 2004 (!) niet bij de YSL show. Dat zit zo: bijna tien jaar geleden had de journaliste geschreven dat: ‘without Mr Simons’s template of slim tailoring and street casting, there would not have been a Hedi Slimane just as there would never have been a Raf Simons without Helmut Lang.’ Verstandige woorden. Horyn mocht dan wel geblacklist zijn, ze liet zich niet kisten en recenseerde de SLP-collectie aan de hand van foto’s in haar blog voor The New York Times. Oordeel: vernietigend. De winnaar van de fashion-battle was dus Raf Simons. Met smart kijken we uit naar Slimane’s revanche: nog ongeveer zestig nachtjes slapen.
BRAD PITT
Nee, het was geen tikfout, niet Angelina maar haar man Brad Pitt is het behaarde nieuwe ‘gezicht’ van Chanels illustere parfum nr 5. Het commentaar op deze keus was niet van de lucht, en het pr-doel – wereldschokkende nieuws rond een oud luchtje genereren - supersnel bereikt. De eerste schrik is voorbij, we zijn aan Pitt gewend, en wordt hij eigenlijk niet steeds leuker?
MODEZEGEN VOOR WANG
Ongelofelijk nieuws in november: Nicolas Ghesquière verlaat Balenciaga. Een uiteenzetting hierover staat in mijn vorige Vogue-blog. De opvolger was verrassend: Alexander Wang. Zie het zo: iemand moet het doen, dus krijgt Wang alle modezegen. Zet ’em op.
WINKELS ALS PADDESTOELEN
Lijkt het zo, of zijn het er elk jaar meer ‘modedingetjes’. Voor mijn gevoel opende een recordaantal winkels in de PC waar dit najaar ook de Armani-winkel zijn tienjarig jubileum vierde. Van al die ‘nieuwe’ designerwinkels die de afgelopen decennia als paddestoelen uit de PC omhoog kwamen, zou Armani best eens de langste adem kunnen hebben.
CREATIEF IN CRISISTIJD
Op de valreep van het jaar werd in Den Haag tijdens het Dutch Fashion Awards Prijzenfestival eerst het Modestipendum van € 50.000 uitgereikt aan de tweeling Spijkers. Winnaar van de Dutch Fashion Awards 2012 was Mattijs van Bergen. Eerder toonde Mattijs op de irritante en als de spaghetti zo langdradige avond een glimmende en feestelijke collectie met stofjes gemaakt van de inboedel van een failliete Arubaanse feestwinkel. Creatief in crisistijd.
Laten we die gedachte vasthouden voor 2013!
Tot volgend jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten